مطالعه ی سنجه های هندسی ناهم خوانی کوانتومی سامانه های دو قسمتی

ناهم خوانی کوانتومی نوع جدیدی از هم بستگی کوانتومی است که به صورت اختلاف اطلاعات متقابل کوانتومی قبل و بعد از اندازه گیری محلی که بر روی یکی از زیرسامانه ها انجام می گیرد تعریف شده است. تمامی سنجه های ناهم خوانی کوانتومی از یک فرآیند بهینه سازی برای محاسبه ی میزان ناهم خوانی نهفته در حالت یک سامانه، بهره می گیرند و این مسئله محاسبه ی ناهم خوانی را مشکل می سازد. در این پایان نامه به بررسی سنجه ی هندسی ناهم خوانی کوانتومی که بهینه سازی و محاسبات ساده تری نسبت به ناهم خوانی کوانتومی دارد پرداخته ایم. در این راستا ابتدا با معرفی ماتریس هم بستگی چپ متناظر با ماتریس چگالی یک سامانه ی دو قسمتی، شرط لازم و کافی برای صفر شدن ناهم خوانی کوانتومی ارائه داده ایم. بر مبنای این معیار، سنجه ای محاسبه پذیر برای هم بستگی های کوانتومی پیشنهاد شده است. این سنجه برای حالت های خالص با بیشینه ی درهم تنیدگی، حالت های دلخواه سامانه ی کیوبیت-کیودیت، حالت های ورنر و همچنین حالت های همسانگرد بر ناهم خوانی هندسی منطبق می شود. همچنین نشان داده ایم که برای حالت های دیگر نیز بر کران پایین محکم سنجه ی هندسی ناهم خوانی منطبق است. در پایان برخی از سنجه های دیگر ناهم خوانی کوانتومی معرفی و مورد بررسی قرار گرفته اند.